Zaskoczyła mnie w i o s n a. Wzięłam wdech
i nie chcę wypuścić jej z serca. Schowam ją tam, gdzie zaczęłam bardziej się uśmiechać,tam, gdzie zaczęłam więcej mówić. Gdzie ukrył się dystans i otworzyły mi się oczy. Schowam najgłębiej, w szczeliny dobrego zdania, w zakola silnych podszeptów i w zakamarki pokładów miłości. Schowam ją obraną ze skórki strachu. Zaraz przed końcem czerwca. Schowam ją tam, gdzie pozwolicie mi dotrzeć. Gdzie pozwolicie zaskoczyć się w i o s n ą.
Wydech.